Maskerade

Maskers, of ze nu echt of metaforisch zijn, zijn sinds mensenheugenis symbolen van wat we verbergen – onze gevoelens, ons ware zelf, onze zwakheden. Ze zijn een schild, een muur tussen ons innerlijk en de buitenwereld. Maar achter elke masker schuilt een verhaal, een verlangen, een kern van authenticiteit die erop wacht om ontdekt te worden.

Het verbergen van gevoelens is vaak een daad van zelfbescherming. De wereld kan hard zijn, en openheid maakt kwetsbaar. Een masker creëert afstand, biedt controle en bewaart geheimen. Maar met elke dag dat het wordt gedragen, groeit het gewicht van deze vermomming. Het wordt niet alleen een bescherming, maar ook een kooi.

In deze tekeningen wordt die spanning voelbaar. De maskers zijn kunstig en verfijnd, maar ook barrières. Ze vertellen over het verlangen om gezien te worden, zonder volledig onthuld te zijn. De vlinder, een symbool van transformatie en vrijheid, vormt een contrast met het masker. Hij staat voor de hoop om zich op een dag te onthullen en vrij te zijn, authentiek en kwetsbaar tegelijk.

Dit verbergen en onthullen is een dans tussen angst en moed. De maskers herinneren ons eraan dat ieder mens lagen heeft die alleen met empathie en geduld ontdekt kunnen worden. Ze nodigen ons uit om niet alleen anderen, maar ook onszelf te verkennen – achter ons eigen masker te kijken en ons ware zelf te omarmen.