maskeraden

Maskers, of ze nu echt of metaforisch zijn, zijn van oudsher symbolen voor wat we verbergen – onze gevoelens, ons ware zelf, onze zwakheden. Ze zijn een schild, een muur tussen ons innerlijk en de buitenwereld. Maar achter elke masker ligt een verhaal, een verlangen, een kern van authenticiteit die wacht om ontdekt te worden.

Het verbergen van gevoelens is vaak een vorm van zelfverdediging. De wereld kan hard zijn, en openheid maakt kwetsbaar. Een masker creëert afstand, geeft controle en bewaart geheimen. Maar met elke dag dat het wordt gedragen, groeit het gewicht van deze vermomming. Het wordt niet alleen een bescherming, maar ook een kooi.

In deze tekeningen wordt die spanning voelbaar. De maskers zijn kunstzinnig en fijnzinnig, maar ook barrières. Ze vertellen over de wens om gezien te worden zonder zich volledig bloot te geven. De vlinder, een symbool van transformatie en vrijheid, contrasteert met het masker. Hij staat voor de hoop om zich op een dag te onthullen en vrij te zijn, zowel authentiek als kwetsbaar.

Dit verbergen en onthullen is een dans tussen angst en moed. De maskers herinneren ons eraan dat ieder mens lagen heeft die wachten om met empathie en geduld ontdekt te worden. Ze nodigen ons uit om niet alleen anderen, maar ook onszelf te onderzoeken – achter ons eigen masker te kijken en ons ware zelf te omarmen.